maya denkt in streepjes
een voor elke dag tot als
ze maar niets vinden nooit
was ik een goede bij
ik zette bloemen buiten
liet de nectar stromen
te veel was niet genoeg
voor mij en nu word ik
gevreten door mijn dromen
ik hoor het knagen van
de monsters in mijn borst
ze vreten door me heen
straks ziet ze iedereen
daar zit ik dan een
bloemenkind verzopen
in de dorst
Een reactie achterlaten