maya beult haar pootjes af
het is nog zevenhonderd mijl
naar rome over zeven zeeën
moet ze om aan land te komen
door de maalstroom langs de kaap
van de verdronken zielen
ze houdt zich dapper doof
voor lokkende gezangen
haar koers staat vast
maya spuugt haar handen stroef
en zet zich in de riemen
in de verte wordt het lichter
ze gaat ergens heen
helena
Ha! Daar is maya, en hoe! Niets mag haar in de weg staan om haar doel te bereiken. Zaniken, lanterfanten en ander losers-gedrag, ‘t is allemaal niks voor haar, “haar koers staat vast” en “ze gaat ergens heen”. Die laatste versregel, zo uitgepuurd eenvoudig, die deed het voor mij. Ik had een wham! ervaring, zoiets als een aha! erlebnis, maar waar het laatste een eindpunt veronderstelt, een ‘ik wéét het nu’, was mijn erlebnis er een van ‘hup hup, go!’
Leuk en best wel een verademing na de heisa rond het Hutje van Bezinning… Jaja roop, ik heb meegeleefd! Ik heb jouw “sjaggerijnig” artikel gelezen en ook nog de vele reacties op de Texelse Social Media. Het was me wat! Tot op hoge hoogte was ik méé en zeer strijdlustig, maar… toen ik jouw voorstel las om misschien een KUIKENFLUISTERAAR in te huren mocht het Hutje het vogelwelzijn vreselijk bedreigen, dan was ik… ontwapend. Ik heb zelfs hardop gelachen… ik durf het je bijna niet zeggen, want lachen met sjaggerijnige teksten kan uiterst gevaarlijk zijn, maar ik hoop van jou dat je het mij vergeeft, je moet maar niet zulke énig-originele voorstellen doen. In mijn verbeelding zag ik hem bezig, de kuikenfluisteraar, neus aan bekje met een ontredderd uilskuiken… of een ander kuiken, dat doet er nu niet toe, kuikens genoeg.
roop
ha helena, er komt geen hutje, mare heeft het opgegeven, want tegen de biobierkaai was niet op te vechten en niet iedere dichter is zo conflictwillig als ik, wat ook wel weer zijn goede kanten heeft. ik raakte er wel door aan het denken, want niet eens zo weinig mensen interpreteerden mijn sarcasme als pleidooi tegen het hutje, karins zus bijvoorbeeld. daar werd ik toch een beetje verdrietig van, zelfs ik wil op zijn tijd worden begrepen. aangedaan. wist je dat die dolfijnaftrekkers echt bestonden? die kwamen vorig jaar in het nieuws, omdat ze seksueel hyperactieve dolfijnen moesten helpen. ik vraag me sindsdien af, hoe je zoiets in je cv verwerkt, waarschijnlijk laat je je graag omscholen tot kuikenfluisteraar. ik heb trouwens helemaal geen texelse social media gelezen, ik moet eerlijk toegeven dat ik er niet eens aan heb gedacht, misschien ook omdat ik nog steeds allergische reacties heb op het woord social. .
maya zoemt wat af, het is tenslotte hoogzomer, dus dit is haar seizoen. volgende week gaan we haar korfje op vlieland neerzetten, dan heb ik drie van de ??? – ik weet niet eens hoeveel waddeneilanden er zijn – nederlandse waddeneilanden gezien, maar mijn verwachting is er een van weinig gebouwen met meer dan één verdieping, veel zand en dito wind.
ik heb je graag aan het lachen gemaakt. groeten en bedankt!