“Ambitieus” is een met liefde gebruikt woord binnen de huidige regering. Nederland heeft van alle Europese landen de meest ambitieuze klimaatplannen, Nederland heeft hartstikke ambitieuze plannen voor de ouderenzorg, Nederland barst van de ambitie in de gezondheidszorg. Het is alleen een beetje jammer dat de praktijk op alle vlakken mijlenver achter die ambitie aanrent. Minder bureaucratie in de gezondheidszorg of In het onderwijs? Geen sprake van, er komt alleen maar papier bij. En betere zorg, openbaar vervoer of onderwijs? Nee, kostendekkend en winstgevend zijn de toverwoorden.
Ooit werd er van alles geprivatiseerd, want dan zouden de mechanismen van de vrije markt alles als vanzelf in goede banen leiden. De vrije markt blijkt echter nog veel logger en inhaliger dan zorg, onderwijs en openbaar vervoer in handen van de (semi-)overheid ooit waren. Per jaar krijgen patiënten, reizigers en ouderen minder en mogen daarvoor steeds meer premies en eigen bijdragen ophoesten. En dat terwijl de stijgende kosten in deze sectoren voor een belangrijk gedeelte worden veroorzaakt door een papierwinkel en een bureaucratisch apparaat, waar geen patiënt, reiziger of oudere iets aan kan doen, maar waar hij wel volle bak aan kan meebetalen. De moloch van het ziekenfonds werd ingeruild voor het monster van de zorgverzekeraar en gezondheid voor iedereen werd tot gezondheid volgens winstprincipe.
Rechts, met de VVD als vaandeldrager van de vrije markt, heeft die ontwikkeling altijd bejubeld. Daarom hebben we nu treinen en bussen, die alleen maar op tijd rijden als ze vandaag uit de dienstregeling worden gehaald, omdat morgen de kans op sneeuw dertig procent bedraagt. Daarom ook dreigen onderwijs, openbaar vervoer en gezondheidszorg uit dunbevolkte gebieden te verdwijnen. Omdat ons neoliberale kabinet zo ambitieus is. Omdat we ons scheel betalen aan een nieuw geschapen generatie managers, die, ontdaan van iedere vorm van menselijkheid, alle kosten bestrijden, behalve hun eigen loonkosten.
Daarbij wordt nu de ene na de andere ambitie doorgeprikt. Als voorlopig laatste in een lange rij ambities zien we nu de luchtballon van de milieu-ambities scheten latend door de Tweede Kamer vliegen. Nederland is Europese hekkensluiter bij de bereikte doelstellingen, maar trotse koploper in ambitie. Ambitie is gratis, dat zal het zijn. En wie ambitieus is, stoort zich ook niet aan slechte rekenmodellen, want Rutte en zijn leger van paarse krokodillen blijken niet eens in staat om de juiste cijfers te gebruiken, zoals in de afgelopen dagen maar weer eens schrijnend duidelijk werd.
Het volk werd een lastenverlichting en een vooruitgang in netto-inkomen beloofd, maar ik ben nog niemand tegengekomen die er zelfs maar die jubelend beloofde 17 euro per maand op vooruit is gegaan. We betalen meer voor zowat alles, behalve dan natuurlijk de ambitie. In de jaren tachtig schreef Freek de Jonge dat Nederland weliswaar een heel klein land was, maar dat onze lucht de grootste ter wereld was. Het bleken profetische woorden in het huidige land van ambitie.
Een reactie achterlaten