Repetitieve gedragspatronen en beperkte sociale interactie, breek ons als noodlijdende verzorgers van een felix autisticus de bek niet open. Jurs dagen zijn gevuld met herhalingen en rituelen. Dat begint met de absolute noodzaak van 22 uur slaap, wordt verder zichtbaar in de precieze ordening van zijn etensbakjes (in het midden water, links het natte – en rechts het droge nierdieet) en uit zich tenslotte in een slopend tv-patroon: sport en horror en wel in die volgorde.
De enige afwisseling in die patronen wordt veroorzaakt door zijn beïnvloedbaarheid. Zo heeft hij het iedere winter over een mogelijke Elfstedentocht en heeft hij zijn populisme intussen geruild voor het verzamelen van pannenzegels. Zodoende staat hij iedere middag bij de Albert Heijn eilandbewoners met een boodschap lastig te vallen en daarbij stoort het hem allerminst dat er nu wordt gespaard voor de Efteling: als Jurriaan Theodosius vindt dat het tijd is voor pannenzegels, dan bestaan er alleen nog pannenzegels, ook als ze niet bestaan.Voor een autistische kat zijn zulke dingen eenvoudig,
In zijn carrière als voetbalfan is hij al supporter geweest van IJsselmeervogels, AA Gent, Wacker Innsbruck en FC Dordrecht, maar tegenwoordig is het dus Ajax. Het is Ajax voor en Ajax na en of we ook weten wat voor geweldige voetballer die Peter Bosz is. Als we dan voorzichtig antwoorden dat meneer Bosz trainer en geen speler is kan er gelijk een extra oxazepam in, je moet de zekerheden van een autistische kat namelijk met uiterste zorgvuldigheid benaderen.
Gisteren speelde Ajax voor de Europa League in Warschau en natuurlijk zat Jur voor de buis, terwijl wij eigenlijk naar een opgenomen aflevering van Heel Lapland Bakt hadden willen kijken, maar als meneer wil, dan is er geen houden aan. Na een kwartier begon Ajax te spelen als ADO, waarbij je ADO ten goede moet houden dat die de goals wél tegen krijgen, dat kan nog een stuk beter bij Ajax, als je zo slecht speelt moet je vooral niet vergeten jezelf te belonen. Wij als liefdevol mantelstel hadden het daar niet zo moeilijk mee, maar Jur raakte helemaal van slag: een foute terugspeelbal van Bosz, een redding op de lijn van Bosz, een onnodige rode kaart van Bosz, hij zag al snel door het bosz geen boom meer voor ogen.
En wat doet een autistische kat als het niet lekker loopt? Eerst schreeuwt hij zijn gouden keeltje schor, dan draait hij zijn rug naar het gebeuren en als je dan niet heel snel met de oxazepam bent, heeft hij de eerste waterpijp al achter zijn huig, want zijn verslavingsgedrag schreeuwt om uitvluchten. Dat wordt weer een lange zitting met de psychiater als hij volgende week zijn plasje heeft ingeleverd. Wij vinden dat niet erg, wij zijn er voor Jur en voor iedereen met een Jur thuis en we zullen standvastig blijven doorgaan met signaleren, waarschuwen en optekenen, opdat ook anderen een leefbaar bestaan met hun autistische beestje kunnen opbouwen.
Een reactie achterlaten