een duitser vraagt niet
naar de weg hij kent hem al
en peddelt naar een horizon
nooit hoger dan een handbreed
nooit verder dan de kust
van land zonder bochten waar
je alleen in de storm
aan knerpende binten
het hoekje om gaat
van loden luchten op velden
die je in stille nachten
hoort kreunen om zaad
zo’n duitser hoort dat niet
die is hier voor zijn rust
Een reactie achterlaten