het laatste vistrio is verkocht
de garnalennetjes opgeruimd
lege emmers in de zelfpluktuin
het maisdoolhof gerooid
alle lammetjes malsgeknuffeld
en in skuumkoppe gestoofd
de nummerborden zijn geler
nu de dagen zijn gekrompen
tot tegenwind met buien
we missen omzet en de zon
maar de bekroonde rust is terug
en het eiland weer even van ons
Met dank aan Irene, Hanna, Margriet, Judith, Ellen, Gerard en Peter,
Ik mag leuke dingen doen. Een cursus poëzie geven aan de Texelse variant van de volksuniversiteit, Artex is een van die dingen. Sinds drie weken willen zeven cursisten van alles weten over poëzie. Zodoende vul ik mijn dinsdagavonden met langdurig praten over poëtische stijlmiddelen. Een gedicht schrijven over de herfst op Texel was een opdracht, waardoor ook ik me liet verleiden tot een duit in het gedichtenpotje.
Ik had nooit geloofd dat er zoveel bevrediging kan zitten in iemand iets leren, maar de energie die je ervan krijgt, is onbetaalbaar. Dat je anderhalf uur staat te praten en ze dat nog leuk vinden ook, tekenen van dankbaarheid vertonen zelfs… Het blijft in mijn redelijk solitaire bestaan iets wonderlijks, maar dat vergroot alleen het plezier.




Een reactie achterlaten