voor het texels cultuurcadeau 2018 stelde ik het volgende gedicht als benadering van het eilandgevoel in het nederlands en het duits ter beschikking:
blijde boodschap
wachtend op de fles die nog kon komen
bleef hij zitten waar hij ooit was aangespoeld
hij at wat de natuur hem gaf miste soms
het zout maar likte dan de branding af
schepen kwamen en vanuit een vliegtuig
werd naar hem gezwaaid hij zwaaide terug
want al dat redden hoefde niet voor hem
hij werd bruin en maakte zelf zijn vuur
‘s nachts de sterren overdag de hemel
alles wat er knaagde aan het nieuwe ik
was die fles die maar niet kwam
de wereld dronk al lang uit blik
frohe botschaft
wartend auf die flasche die noch kommen sollte
verharrte er wo einst er angespült aß
was die natur ihm gab mitunter fehlte salz
doch dann schleckte er die brandung ab
schiffe kamen und vom flugzeug aus
wurde gewinkt er winkte zurück denn
er brauchte keine rettung mehr er
wurde braun und machte selber feuer
nächte unter sternen untertags der himmel
alles was ihm abging ohne hemd und hose
war die flasche die nicht kommen wollte
die welt trank nur noch aus der dose
tevens zal de nederlandse versie worden gebruikt voor de tentoonstalling “flessenpost” van juttersmuseum flora.
Een reactie achterlaten