In februari 2020 vroegen John Smit en Albert Huisman me, een gedicht te schrijven over het Licht van Troost, dit in het kader van een actie om de Texelaar ten tijde van de eerste Corona-lockdown een hart onder de riem te steken. Het resultaat werd professioneel ingesproken door een stemactrice en met het stemmige filmpje erbij kon ik best trots op worden.
het licht van troost zegt ons
waar de oever is in deze tijd
van dobberen op zeeën
van onzekerheid
een baken van houvast voor alles
wat op losse schroeven staat
voor iedereen met twijfels
hoe het nu verder gaat
laat dit licht ons vertellen
iedere zee heeft een einde
we bereiken weer land
Een reactie achterlaten