Het is een tijd rustig om onze gehandicapte huisvriend geweest. Het was daarom niet minder druk in zijn koppie, maar door zijn kattatonische verlammingsreflex als reactie op interne en externe stress kwam dat allemaal niet aan deze kant van zijn hersenvlies terecht. Het bevestigde ons enerzijds in ons vermoeden dat wij helemaal op de juiste weg zitten met zijn medicatie (oxazepam bij interne stress, oxazepam bij externe stress en in geval van twijfel dubbel oxazepam), anderzijds hebben we ook ontdekt dat het bitter weinig uitmaakt hoeveel je van Jurriaan Theodosius Swiffer hoort: hij past uitstekend bij de inrichting en daarmee heeft hij zijn feitelijke taak in dit leven al volbracht.
Voor de ongeoefende lezer klinkt dat misschien liefdeloos, maar ik herinner er aan dat ook inrichting verzorging en onderhoud – liefde! – vereist: afstoffen, afnemen, afhalen, opwissen, kalkresten verwijderen, stofzuigen, urinesteen oplossen en geloof het of niet: het beest voert de hele dag niks uit, maar het heeft wel altijd honger, dus zolang zijn miezerige borstkasje op en neer gaat bij het stilliggen zult u er calorieën in moeten blijven pompen. Tel dat op bij de oxazepam en het wijkteam dat 24/7 standby staat en u zult snappen dat al die liefde handenvol tijd en geld kost.
Wij pleiten er dan ook voor om de blikopeners te ontlasten door ze te machtigen tot het invullen van een verklaring van voltooid leven voor hun officieel met autisme gediagnosticeerde meubelstukken, zodat ze zo snel mogelijk kunnen overgaan tot opzetten. Natuurlijk is een autistische kat een perfecte manier om alvast aan die overgang naar een andere dimensie te wennen: je hoeft hem maar een keer op de juiste plaats te leggen en dan kun je maanden kijken of hij zo wel goed ligt. Het vuil verzamelt zich op één plek en als de transitie eenmaal volledig is afgerond, is zijn CO2-footprint nul en kan er één tachtigduizendste boer gewoon doorgaan met zijn gezellige varkensflat: milieu- én boervriendelijk en daarom zou niemand 18 jaar moeten wachten om een taxidermist van zijn of haar vertrouwen in de arm te kunnen nemen.
Een reactie achterlaten