In a Valley of Violence (2016)

Westerns kijken we niet zo vaak, het zwaartepunt ligt toch wel bij horror. Helaas valt de horrorstroom tijdens de zomer steeds stiller om pas rond Halloween weer aan te zwellen. In die tijd behelpen we ons met al of niet romantische komedies, thriller, sciencefiction en dus ook western. Held, schurk(en), uitlokking, vergelding en dan immer gerade aus tot de volgende Tombstone. In a Valley of Violence van de Amerikaanse regisseur TI West vormt daarop geen uitzondering en wil dat uitdrukkelijk ook niet zijn. De film is op zijn minst heel zwaar geïnspireerd door Tarantino, in absurde dialogen en grof en expliciet geweld, maar ook door het gebruik van John Travolta en door de manier om de film te openen, in een – nayuurlijk absurde – dialoog tussen een alcoholistische priester en de hoofdrolspeler in dit heldeneposje. Grappig op dezelfde manier als de opening van Tarantino’s Reservoir Dogs, vervelend is wel dat je dat Tarantino-gevoel de hele film niet meer loslaat, wat toch niet de bedoeling kan zijn als je TI West heet.

Dat neemt niet weg dat de film lekker kijkvoer is, waarin de absurdistische elementen net genoeg afleiden van het verder enigszins platte en voorspelbare verhaal. Waarbij niemand zich werkelijk zal storen aan een voorspelbare western, net als bij horror geldt dat de kunst is, een al 100.000 keer verteld verhaal een eigen draai te geven. Het liefst verrassend en origineel. Vanwege de Tarantino-bijsmaak is dat deze film niet helemaal gelukt, maar de dialogen blijven grappig en het idee dat het vergeldingsgedeelte wordt ingeleid door het vermoorden van een hond is in ieder geval anders. Regelrecht zwak is helaas de shootout, die het niet direct van zijn waarschijnlijkheid moet hebben.

Ethan Hawke als meestal zwijgende wreker doet het goed, Jphn Travolta bewijst maar weer eens dat hij beste tot zijn recht komt in rollen, die hem niet op lijf geschreven lijken te zijn, maar het leukste zijn de twee kakelende zussen (Taissa Farmiga en Karen Gillan), die met hun geblaat goed én slecht in de waanzin drijven.

Ruim 9000 kijkers gaven op IMDB een 6.0, het Texelse bankpanel wil er wel een 7.5 aan wijden. Niet omdat het allemaal zo hoogstaand was, maar omdat het logisch goed in elkaar stak en je een grijns van de zwarte humor toch nooit helemaal van je gezicht weet weg te krijgen.